By ตุ้ม (วิวรรณ)

Dear all,
จริงๆด้วย งานน่าประทับใจจริงๆ
นอกจากขนลุกตอนจุดเทียนต่อหน้าพระพักตร์แล้ว เรายังประทับใจเพื่อนๆจัง มากันเยอะ ขอให้ทำอะไรก็ทำ เด็กๆนศพ ที่มาช่วยงานมี เคืองว่าลุงป้ารุ่น 89
แย่งงานไปหมด
เพี่อนเราเก่งมากนะเปี่ยมไปประสิทธิภาพ แล้วก็อดทนสูง
ตลอด 1 ปี ที่ เตรียมงาน ประชุมแล้วประชุมอีก โทรกันอีเมล์กันตลอด คนแรกที่ขอยกย่องจากใจคือแป๊ด ทำงานจริงจัง ไม่ผิดพลาด ตามงาน ไม่ปล่อย แถมเจอเพื่อนบางคนพูดลดกำลังใจ ก็ยังทำต่อไม่หวั่น
อ้อย เก่งจริงๆ เก็บทุกรายละเอียด มีดวามคิดสร้างสรรค๋ แล้วทำได้ ทำจริง อย่างมีประสิทธิภาพ สมเป็นท่านรอง(ขอบคุณที่ทำงานให้โรงเรียนของหนู) และงาน เนี็ยบจริงๆ
จื๋ม ไม่ต้องพูดถึง เกินมาตราฐานมืออาชีพเสียอีก เหลือเชื่อ
ทำได้ไง มีหลายคนขอไปเป็นมาตราฐานในการจัดงานของหน่วยงานตัวเอง
พิมทำเบื้องหลังแบบเงียบๆ แต่งานทุกอย่าง หมดจดเพียบพร้อม
เมย์ รวบรวม กำกับ กระชับเป็นระบบ
เปิ้ล นิรันดร์ พีระ และคณะ ก็ ต้อนรับขับสู้แข็งขัน(แด๊ะแด๋) น่ารักมาก
อั้นป้อมสุนัยและบรรดาเหล่าแมนล่ำๆก็น่ารักได้ใจอาจารย์อาวุโสไปเต็มๆ
และสรนิตที่เป็นหลักของการจัดงาน ประสานกับสมาคมได้นุ่มนวล อีกทั้งยังเป็นหน้าเป็นตา ให้เพื่อนๆได้เกาะชายกางเกง แล้วยืดได่
และได้เจอเพื่ิอนๆ มากันพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งฃอว่าเวลาชวน มาเจอกันก็ให้มาอีก อายุก็มากันครึ่งศตวรรษแล้ว ก็อย่าทอดทิ้งกัน(โดยเฉพาะเพื่อนชื่ออ๊อดนะ)
ชักสนุก อยากจัดงานอีก ทำไงดี?

แล้วเจอกันอึกนะ รักนะ
ตุ้ม
Wiwan