ถึงเพื่อนๆ ศิริราชรุ่น 89 ทุกๆคน เมื่อคืนมี ตัวแทนอจ. รุ่น 64 และอจ.รุ่น 59 กล่าวชมว่างานจัดดีมาก ไม่น่าเบื่อ เลยอยากบอกกล่าวให้เพื่อน ๆ รับรู้ มีข้อติอยู่เรื่องเดียวคือเรื่องการแจกคูปองอาหาร ซึ่งเราเลยยกให้อจ. เชิดศักดิ์(อุปนายก) เป็นคนตอบ เพราะไม่เกี่ยวกับรุ่นเรา ขออนุญาตท่านสรนิตประธานรุ่น เราไม่ได้คิดจะขโมย scene หรือแย่งหน้าที่ท่านนะจ๊ะ เราอยากจะขอบคุณเพื่อนๆจากใจเรา อย่างไม่เป็นทางการโดยไม่ได้ในฐานะเป็นตัวแทนอะไร แต่จากตัวเราเอง ในฐานะรับผิดชอบรายการเวที ขอขอบคุณเพื่อนๆที่ช่วยประสานงานเป็นอย่างดีที่ช่วยให้รายการเวทีดำเนินไปได้อย่างเรียบร้อยเกิดความคาดหว้ง ทั้งๆที่เราต้องสลับรายการกันยุ่งขิงไปหมด แต่กลับไม่ทำให้รายการสะดุดหรือติดขัดหรือน่าเบื่อเลย ขอบคุณอั้น เป็ด และเพื่อนๆ ที่ช่วย escort อจ.ผู้ใหญ่ได้เยี่ยมมาก เราดูจากบนเวทีเห็นพวกเราในเสื้อเขียวกลุ่มใหญ่มากที่ประคองอจ.ขึ้นลงด้วยความเคารพ และ พร้อมเพรียง เป็นภาพที่อบอุ่นมากๆเลย unity จริงๆ ขอบคุณอั้นที่ช่วยเรา take care ตามเก็บ walky talky ให้เรา ถ้าไม่ได้อั้น เราคงทำหายหมด ต้องไปชดใช้โรงพยาบาล ขนาดแฟ้ม Script ของเราเองยังลืมเก็บมาเลย ขอบคุณ พิมพ์ เมย์ อ๊อด อ้อย ที่ช่วยตามหา อจ. เหลือพร คณบดี อจ.รุ่น 64 อจ.บุญเจือ อจ. ดีเด่น ทั้ง 6 ท่าน อจ.สรรใจ โล่ห์ รางวัล ฯลฯ ที่กระจัดกระจายอยู่ในงาน มาจ่อคิวรายการได้จนสำเร็จ ยังกับจับปูใส่กระด้งแน่ะ ขอบคุณ สรนิต ประธานรุ่น ที่ทำตัวเป็นผู้ตาม ที่น่ารัก จัดคิวให้ทำอะไรตอนไหนก็ว่าตามกัน และทำวีดีทัศน์ของรุ่นได้เป็นอย่างดี แต่ขอแหย่หน่อยเถอะ ท่านผู้บริหารจ๊ะ ท่านร้องเพลงหลงไปหลงมาเลยแหละ ขอบคุณพิมพ์ที่ทำให้เราได้ทำสังฆทานร่วมกันกับเพื่อนๆ ขอบคุณตุ้มที่ทำ magnet และ name tag เก๋ไก๋มากๆ ซ้ำยังโทรศัพท์ตามตัวเชิญเพื่อนๆมาจนล้นหลาม จนวเทีแทบจะถล่มทลาย ไม่น่าเชื่อจริงๆ สมกับ The Gang's all here จริงๆ ขอบคุณแป๊ด ที่เป็นเหรัญญิกที่ดีเยี่ยม บริหารเงินอย่างเยี่ยมยอดและรัดกุม ขอบคุณเพื่อนๆ ที่มากันอย่างอุ่นหนฝาคั่ง เราได้ยินจากปากเพื่อนคนหนึ่งเมื่อคืน ว่าที่แรกก็ไม่รู้สึก in หรือ agree มากกับการจัดงานเท่าไร แต่พอมาแล้ว บอกได้เลยว่า ถ้าไม่ได้มาจะรู้สึกเสีัยดายมากๆเลย มาแล้วได้เจอเพื่อนกลุ่มตัวเองจนครบ มาแล้วได้เจอเพื่อนๆ ที่ไม่ได้เจอกันนานมาก ตั้งใจไว้ว่าต่อไป ถ้าไม่ติดอะไรจะพยายามมางานคืนสู่เหย้าอีก เราว่า ส่ิ่งที่น่าเป็นปิติมากที่สุด คือการที่พวกเรารุ่น 89 ได้มาชุมนุมกันในบ้านหลังนี้ของเรา ร่วมกันจุดเทียนชัยถวายพระพรพระเจ้าอยู่หัวพร้อมกัน หน้าพระพักตร์จริงๆ ตอนรุ่นพี่ 87 เขาจัด 80 ปี ยังไม่ม่ีโอกาสขนาดนี้เลย ดีใจมั๊ย ท้ายสุดนี้ ขอบคุณเพื่อนๆที่ร่วมพลังกันร้องเพลง "ศิริราช" ที่เราแต่งขึ้นมา ทั้งที่เพื่อนหลายคนอาจเพิ่งเคยได้ยิน บางคนร้องพอได้ บางคนร้องไม่ได้ แต่ก็พยายามรวมพลังสามัคคี ทำให้เรารู้สึกว่าเพลงนี้ได้มีจิตวิญญาณของเพื่อนๆที่มีความผูกพัน ภาคภูมิใจ เป็นเกียรติที่ได้มาเป็นลูกศิริราช ลูกพระบิดา หลอมรวมเข้าไปด้วยในเพลง เพลงนี้ไม่ได้เป็นของเรา แต่เป็นของศิริราช 89 และเป็นของลูกศิริราชทุกๆคน ขอบคุณอ้อยด้วยที่ทำ surprised ให้เครดิตเราบนเวที เราขอมอบเครดิตนี้คืนให้กับศิริราช และพระบิดา เพราะถ้าไม่มีศิริราช ไม่มีพระบิดา เป็นแรงบันดาลใจ เราก็คงไม่สามารถแต่งเพลงนี้ขึ้นมาได้ เพราะเป็นการแต่งเพลงครั้งแรกในชีวิต
เราอยากเสนอว่า ภาพทุกภาพ คลิปทุกคลิป ทีเพื่อนๆที่เอากล้องไปได้ถ่ายไว้เมือคืน น่าจะส่งมารวมกันให้หมดที่สรนิต จะได้เอาไปรวมกับที่เวชนิทัศน์ถ่าย จัดทำเป็น DVD แจกให้เพื่อนๆทุกคน เราไม่อยากจะ miss ภาพแม่้แต่ภาพเดียวเลย อยากเก็บทุกภาพไว้เป็นความทรงจำ แล้วเจอกันอีกนะ
Pimol Wongsiridej,M.D.
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น